هرکس بر حسین علیه السلام بگرید...!
ابریم که ارث پدریمان اشک است
مشق شب و درس سحریمان اشک است
هر کس به زبان خود سخن می‌گوید
ما نیز زبان مادریمان اشک است
اخیرا آدم های کج فهم و بی خردی پیدا شده اند که ارزش مجالس عزاداری برای اهل بیت علیهم السلام و بالخصوص عزاداری و گریه برای ابا عبدالله علیه السلام را زیر سوال برده اند و این مجالس را بی ارزش خطاب کرده اند و متاسفانه اسم خود را هم استاد دانشگاه و صاحب علم و فرهنگ گذاشته اند که مرده باد آن علم و عالمی که گریه ی بر امام حسین علیه السلام و عزاداری بر آن حضرت را بی اهمیت و خالی از ارزش می پندارد.
در ادامه روایتی ناب از امام صادق علیه السلام را نقل می کنیم تا جواب این بی خردان و کج فهمان را داده باشیم؛
در ضمن در ادامه فایل تصویری صحبت های این استاد بی خرد دانشگاه (نجف قلی حبیبی) را در تضعیف شعائر حسینی قرار دادیم که چند شب پیش در برنامه ی زنده ی تلویزیون، این اراجیف را مطرح کرده است.
نابیناست؛ اما دلی روشن دارد. از یاران نزدیک امام باقر علیه السلام بود و هم اینک در رکاب امام صادق علیه السلام است.طبعی روان و دلی نرم و صدایی حزین و دلنشین دارد. امروز که به دیدار امام آمد، جعفر بن محمد علیه السلام از او خواست تا اشعاری را در مصیبت جدش امام حسین علیه السلام بخواند. او نیز اشعاری را خواند. امام به گریه افتاد . اما فرمود:....
اما فرمود:
«این طوری نه ابو هارون! همان گونه که برای خودتان مرثیه سرایی می کنید، برایم بخوان.»
امام از ابو هارون می خواست تا با سوز بیشتری بخواند. او هم این اشعار معروف از «سید حِمیری» را خواند: بر خاک و مزار حسین علیه السلام گذر کن و به استخوان های پاک او بگو شما همواره از باران اشک عزاداران خویش سیراب می شوید!...
امام با این اشعار زیبا سخت گریست. سپس فرمود: «باز هم بخوان!» ابو هارون باز شعر دیگری را خواند: هان ای مریم! از جای خویش برخیز و بر مولایت حسین علیه السلام گریه کن و با گریه بر مولایت سعادتمند باش!...
صدای گریه ی امام صادق علیه السلام باز هم بلند شد. این بار بانوان پشت پرده هم با امام گریستند و ناله شان شنیده شد. کمی که گذشت و امام و اهل خانه آرام گرفتند، به ابوهارون روی کرده و فرمودند: «ای ابا هارون! هرکس درباره ی حسین علیه السلام شعری بگوید و با آن ده نفر را بگریاند،خداوند بهشت را بر او واجب خواهد کرد. هرکس برای حسین علیه السلام شعری بگوید و با آن یک نفر را بگریاند خداوند بهشت را بر او واجب خواهد کرد.» سپس به گریه کنندگان بر حسین بن علی علیه السلام چنین بشارت دادند:
«من ذُکر الحسین علیه السلام عِندَهُ فخرج مِن عَینِه مِنَ الدُّمُوعِ مقدارُ جَنَاح ذُبابٍ کانَ ثَوابُهُ علی الله و لَم یَرضَ لَهُ بِدوُنِ الجَنَّه.»
هرکس نام حسین علیه السلام در برابرش برده شود و از دیدگانش (برای مصیبت ها و مظلومیت او) حتی به اندازه بال مگسی اشک جاری شود، پاداش او در نزد خداست و حق تعالی برای او به هیچ چیزی جز بهشت خرسند نمی شود.
دانلود صحبت های بی خردانه نجف قلی حبیبی
بسیار عالی بود
این آقا فکر میکنم خیلی توی جامعه نیستن،خبرها رو نمیخونن،اتفاقات رو نمیبینن و........
و الا بازخورد یه مراسمی مثل عاشورا رو توی جامعه میدیدن
نه نتها توی ایران بلکه عاشورا و مراسمات خاصش بازخورد جهانی داره
خیلی ها هستن از طریق همین عاشورا و امام حسین (علیه السلام) با اسلام آشنا شدن و توفیق مسلمون شدن رو پیدا کردن
و خیلی تاثیرات و اتفاق ها و بازخوردهایی که عاشورا داره
و حتی همون گریه هم کلی ثواب و ارزش داره
پس هیچ کس دست خالی نمیره،حتی فقط چند قطره اشک و بردن ثواب
یکم به حرف هایی که میزنیم دقت کنیم لطفا
إن شاء الله خدواند همه رو به راه راست هدایت کنه