تنهای اول... هیچکس همراه نیست...

اصبغ ابن نباته از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل می‌کند که آن حضرت در مورد امام مهدی علیه السّلام فرمودند:

صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ .

صاحب این امر شرید (آواره) و طرید (کنار گذاشته شده) و فرید (تک) و وحید (تنها) است . (کمال الدین شیخ صدوق، ج1، ص303، باب 26) .

امام باقر علیه السّلام که فرمودند:

صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ هُوَ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِیهِ الْمُکَنَّى بِعَمِّهِ الْمُفْرَدُ مِنْ أَهْلِهِ اسْمُهُ اسْمُ نَبِیٍّ .

صاحب این امر همان کسی است که طرد شده و آواره است و خون جدش بازخواست نشده و کنیه عمویش را دارد و از خانواده اش تک افتاده و هم نام پیغمبر صلی الله علیه و آله است .

(کتاب غیبت نعمانی ، ص179، ح 24) .