شهادت رئیس مذهب حقه

همه با هم با شرکت در دسته جات عزاداری رئیس مذهب حق، در تعظیم شعائر الهی بکوشیم.

                                                       

علت نامگذاری پیروان امیرالمومنین علیه السلام به «شیعه جعفری»

یکی از مسائلی که همواره بسیاری از جوانان در پی یافتن پاسخی برای آن هستند، این است که چرا پیروان امیرالمومنین(ع) «شیعه جعفری» نام گرفتند؟!

 «شیعه» به افرادی اطلاق می‌شود که علاوه بر اینکه به امامت و جانشینی بلافصل امیرالمومنان (ع) بعد از رحلت پیامبر(ص) اعتقاد دارند به امامت یازده فرزند آن حضرت نیز معتقد هستند و به این گروه شیعه اثنی عشری، امامیه و جعفری مذهب نیز اطلاق می‌شود.(1)
پیدایش شیعه و اطلاق این نام به گروهی خاص (یعنی پیروان امیرالمومنان (ع)) طبق روایات و گزارشات تاریخی مستند به دوران زندگی و حیات حضرت رسول اکرم(ص) برمی‌گردد.
جابر بن‌عبدالله انصاری، یکی از صحابی رسول مکرم اسلام(ص) نقل می‌کند؛ ما در خدمت پیامبر بودیم، علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) وارد شد، ‌آنگاه پیامبر(ص) با اشاره به علی (ع) فرمودند: و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامه(2). سوگند به کسی که جانم در قبضه قدرت اوست، همانا این مرد(علی) و پیروانش در روز قیامت البته از رستگاران خواهند بود؛ و در جای دیگر می‌فرماید: یا علی تو و شیعیانت در بهشت هستید.(3)

چرا به شیعه، مذهب جعفری اطلاق شده است؟
بعد از شهادت پیامبر اکرم(ص) و در دوره حکومت خلیفه اول و دوم نوشتن حدیث و حتی نقل آن ممنوع شد و این عمل حدود یکصد سال ادامه یافت تا اینکه در دوره امامت امام باقر(ع) که در ایام خلافت عمر بن عبد العزیز اموی بود، ممنوعیت کتابت و نوشتن حدیث برداشته شد، و از طرفی هم به خاطر درگیری خلافت به مسائل دیگر فرصت مناسبی برای امام باقر(ع) و شاگردان آن ایجاد شد تا اخبار و روایات وارد شده از پیامبر(ص) و دیگر امامان جمع آوری و توسعه دهند و این امر در دوره امام صادق (ع) به اوج خود رسید.

هرکس بر حسین علیه السلام بگرید...!

                                                                               

ابریم که ارث پدریمان اشک است

 مشق شب و درس سحریمان اشک است

 هر کس به زبان خود سخن می‌گوید

 ما نیز زبان مادریمان اشک است

اخیرا آدم های کج فهم و بی خردی پیدا شده اند که ارزش مجالس عزاداری برای اهل بیت علیهم السلام و بالخصوص عزاداری و گریه برای ابا عبدالله علیه السلام را زیر سوال برده اند و این مجالس را بی ارزش خطاب کرده اند و متاسفانه اسم خود را هم استاد دانشگاه و صاحب علم و فرهنگ گذاشته اند که مرده باد آن علم و عالمی که گریه ی بر امام حسین علیه السلام و عزاداری بر آن حضرت را بی اهمیت و خالی از ارزش می پندارد.

در ادامه روایتی ناب از امام صادق علیه السلام را نقل می کنیم تا جواب این بی خردان و کج فهمان را داده باشیم؛

در ضمن در  ادامه فایل تصویری صحبت های این استاد بی خرد دانشگاه (نجف قلی حبیبی) را در تضعیف شعائر حسینی قرار دادیم که چند شب پیش در برنامه ی زنده ی تلویزیون، این اراجیف را مطرح کرده است.

نابیناست؛ اما  دلی روشن دارد. از یاران نزدیک امام باقر علیه السلام بود و هم اینک در رکاب امام صادق علیه السلام است.طبعی روان و دلی نرم و صدایی حزین و دلنشین دارد. امروز که به دیدار امام آمد، جعفر بن محمد علیه السلام از او خواست تا اشعاری را در مصیبت جدش امام حسین علیه السلام بخواند. او نیز اشعاری را خواند. امام به گریه افتاد . اما فرمود:....

آری...داستان، داستان فقر است...

پرونده اش را زیر بغلش گذاشتند و بیرونش کردند!

                                          

ناظم با رنگ قرمز و چهره برافروخته فریاد کشید:
بهت گفته باشم ، تو هیچی نمی شی ، هیچی!!
مجتبی نگاهی به همکلاسی هایش انداخت ، آب دهانش را قورت داد خواست چیزی بگوید اما ، سرش را پایین انداخت و رفت؛

برگه مجتبی ، دست به دست بین معلم ها می گشت اشک و خنده دبیران در هم آمیخته بود؛
 امتحان ریاضی ثلث اول :

سوال : یک مثال برای مجموعه تهی نام ببرید؟
جواب : مجموعه آدم های خوشبخت فامیل ما!
سوال : عضو خنثی در جمع کدام است ؟
جواب : حاج محمود آقا ، شوهر خاله ریحانه، که بود و نبودش در جمع خانواده هیج تاثیری ندارد و گره ای از کار هیچ کس باز نمی کند!
سوال : خاصیت تعدی در رابطه ها چیست ؟
جواب : رابطه ای است که موجب پینه دست پدرم ، بیماری لاعلاج مادرم و گرسنگی همیشگی ماست!
معلم ریاضی اشکش را با گوشه برگه مجتبی پاک کرد و ادامه داد...

سوال : نامساوی را تعریف کنید؟
جواب : نامساوی یعنی ، یعنی ، رابطه ما با آنها ، از مابهتران ، اصلا نامساوی که تعریف و تمجید ندارد ، الهی که نباشد
سوال : خاصیت بخش پذیری چیست ؟
جواب : همان خاصیت پول داری است آقا ،که اگر داشته باشی در بخش بیمارستان پذیرش می شوی و گرنه مثل خاله سارا بعد از جواب کردن بیمارستان تو راه خانه فوت می کنی!!
سوال : کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه چه خطی است ؟
جواب : خط فقر ، که تولد لیلا ، خواهرم را ، سریعا به مرگش متصل کرد!

برگه در این نقطه کمی خیس بود و غیر خوانا ، که شاید اثر قطره اشک مجتبی بود...

معلم ریاضی ، ادامه نداد برگه را تا کرد ، بوسید و در جیبش گذاشت؛
مجتبی دم در حیاط مدرسه رسیده بود ، برگشت با صدای لرزانش فریاد زد:
آقا اجازه : گفتید هیچی نمی شیم ؟ هیچی ؟
بعد عقب عقب رفت ، در حیاط را بوسید...
و پشت در گم شد.....

 

هر کس با دست علی (علیه السلام) بیعت نکند، عاقبت با پای حَجاج بیعت می‌کند!

در صدر اسلام و دوران حکومت خلیفای اول، دوم و سوم، عدم بیعت با خلیفه را خروج از اسلام تلقی و تبلیغ کردند، اما همین که نوبت به حکومت حضرت علی علیه‌السلام رسید، عدم بیعت نوعی شجاعت محسوب شد. در میان این شجاعان، پسر خلیفه‌ی دوم به نام «عبدالله بن عمر» به خاطر نام و سابقه‌ی خلافت پدرش زبانزد بود. او در تمامی 5 سال حکومت آن حضرت، حاضر به بیعت نشد (1)و می‌گفت: هنوز دارم فکر می‌کنم و تصمیم نگرفته‌ام. تا آن که پس شهادت ایشان و گذشت چند دهه، جلادی به نام «حجاج بن یوسف» والی شد. وی قتل عام بسیاری کرد و حمام خونی به راه انداخت. یاران و شیعان علی (ع) و به ویژه سادات را سر سفره غذا گردن می‌زد و سپس فلزی داغ بر رگ‌ها می‌چسباند تا خون خارج نشود و شهید دست و پا بزند و می‌گفت: حالا به اشتها آمدم، غذا را بیاورید.
عبدالله بن عمر که شدید وحشت کرده بود، شبانه به خانه او رفت و با اصرار و التماس به محضرش رسید. او که مشغول عیش و نوش بود، پرسید: برای چه این وقت شب مزاحم شدی. گفت: ای خلیفه‌ی خدا! آمده‌ام بیعت کنم. حجاج گفت: شبانه؟! خوب صبح می‌آمدی. پاسخ داد: قربان، اگر تا صبح زنده نمانم، جواب خدا را در قیامت چه دهم؟! حجاج هم برای تحقیر بیشتر او گفت: حال ندارم بلند شوم و دست بدهم، با پایم بیعت کن – و پایش را به سوی او دراز کرد. او شصت پای حجاج را بوسید و پس از حمد و خوشحالی از حصول توفیق بعیت، خارج شد. (2)و از آن پس معروف شد که «هر کس با دست علی (ع) بیعت نکند، عاقبت با پای حجاج بیعت می‌کند».
1-چندین نفر با علی بن ابیطالب علیه السلام در زمانی که به عنوان خلیفه انتخاب شد بیعت نکردند. افرادی از قبیل: قدمه بن مظعون. عبدالله بن سلام. مغیره بن شعبه. عبدالله بن عمر. سعد بن ابی وقاص. صهیب. زید بن ثابت. اسامه بن زید. کعب بن مالک
 لم یباعه قدامة بن مظعون وعبد الله بن سلام ، والمغیرة بن شعبة ، وعبد الله بن عمر ، وسعد ، وصهیب ، وزید بن ثابت وأسامة بن زید ، وکعب بن مالک ، وهرب قوم إلى الشام وهؤلاء یسمون العثمانیة
تذکره الخواص ص۵۸
2- وفی کثیر من الکتب أن ابن عمر طرق الحجاج لیلا وقال هات یدک أبایعک لأمیر المؤمنین عبد الملک فانی سمعت رسول الله – صلى الله علیه وآله وسلم – یقول : من مات ولیس علیه بیعة امام فموته جاهلیة ، فأنکر علیه الحجاج مع کفره وعتوه وقال له : بالأمس تقعد عن بیعة علی بن أبی طالب وأنت الیوم تسألنی البیعة من عبد الملک بن مروان ؟ یدی عنک مشغولة لکن هذا رجلی
در میزان الاعتدال آمده است که او با برخی بیعت نکرد اما با عبدالملک بن مروان بیعت کرد.
سیر أعلام النبلاء ۳ : ۲۳۱
واصبهانی به نقل از مجمع الزوائد ۷ : ۱۱۷

والله اگر صد سال شراب بخوری خدا از اون میگذرد، از این کلمه نمی گذرد!

در طول تاریخ ، همیشه علمای شیعه با امثال مولوی و حافظ به مخالفت برخاسته و انحرافات آنها را برای مردم تبیین نموده اند.

علامه امینی (صاحب کتاب گرانقدر الغدیر) هم با لحن شیرین خود ، در این زمینه به بیان مطالبی زیبا می پردازد و با انتقاد شدید از اشاعه و نشر اشعار مولوی و حافظ ، از شکایت حضرت امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیه السلام از برخی شیعیان برای توجه و عنایت به این اشعار انحرافی ، خبر میدهد.

جالب است بدانید که در مقدمه کتاب مثنوی اینچنین آمده که:

 هذا کِتابُ الْمَثنَوى‏، وَ هُوَ أُصولُ أُصولِ أُصولِ الْدّین، فى کَشْفِ أَسْرارِ الْوصولِ وَ الْیَقین، وَ هُوَ فِقْهُ اللَّهِ الاکْبَر، وَ شَرْعُ اللَّهِ الازْهَر، وَ بُرهانُ اللَّهِ الاظْهَر، مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فِیها مِصْباحٌ، یُشْرِقُ إِشْراقاً أَنْوَرَ مِنَ الْإِصْباحِ، وَ هُوَ جِنانُ الْجَنانِ، ذو الْعُیونِ وَ الْأَغْصانِ، مِنْها عَیْنٌ تُسَمّى‏ عِنْدَ ابْناءِ هذا السَّبیلِ سَلْسَبیلاً، وَ عِنْدَ اصْحابِ المَقاماتِ وَ الْکَراماتِ خَیْرٌ مَقامًا وَ أَحْسَنُ مَقِیلًا، الأَبْرارُ فیهِ یَأکُلونَ وَ یَشْرَبُونَ، وَ الْأَحْرارُ مِنْهُ یَفرَحُونَ وَ یَطْرَبونَ، وَ هُوَ کَنِیلِ مِصْرَ شَرابٌ لِلصّابِرینَ، وَ حَسْرَةٌ عَلى‏ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الْکافِرینَ، کَما قالَ تَعالى‏ یُضِلُّ بِهِ کَثِیراً وَ یَهْدِی بِهِ کَثِیراً!!!!!!!!!!

در ادامه سخنرانی علامه امینی رحمه الله علیه برای دانلود قرار داده شده است.

دانلود سخنرانی

قضیه فرزند صالح شیطان

در چندین روایت با اندک اختلافی وارد شده که پیغمبر اکرم (ص) به اتفاق حضرت علی (ع) پشت کوه های مکه پیرمردی را دید که عصا به دست دارد و به طرف عکاظ می رود (معروف است که بین مکه و طائف وادی جن است که جنیان صوت قرآن رسول خدا را هم در آن جا شنیدند و ایمان آوردند و شبی را هم که پیامبر اکرم در آن وادی مانده معروف به لیله الجن است).
این پیرمرد که خیلی قد بلند بوده، می آید پیش پیامبر اکرم (ص) و سلام عرض می کند. حضرت جواب سلامش را می دهد و می فرماید: راه رفتن و صدایت شبیه جنیان است؟
می گوید: بله.
حضرت می فرماید: از کدام جنیان هستی؟
می گوید: من هام بن هیم بن لاقیس بن ابلیس هستم یعنی لاقیس پسر ابلیس است، هیم پسر لاقیس است و هام پسر هیم، در واقع آن مرد نتیجه ابلیس و شیطان می شود.
حضرت می فرماید: گویا بین تو و شیطان تنها پدر و فرزندی می باشد، یعنی تو پیرو او نیستی؟
می گوید: بله یا رسول الله! حضرت می پرسد: تو چقدر عمر کرده ای؟
 می گوید: من تقریباً تمام عمر دنیا را کرده ام مگر خیلی کم.....

کلامی گهربار از امیرالمومنین علیه السلام

امیرالمومنین علیه ‏السلام فرمودند: بر شما باد به تلاش و سخت کوشى و مهیا شدن و آماده گشتن و توشه برداشتن از سراى توشه (دنیا). مبادا زندگى دنیا شما را بفریبد چنان که ملت‌هاى گذشته و اقوام پیشین را فریفت.

متن حدیث:

عَلَیکُم بِالجِدِّ وَالجتِهادِ وَ التَّأَهُّبِ وَ الاِستِعدادِ وَ التَّزَوُّدِ فى مَنزِلِ الزّادِ وَ لاتَغُرَّنَّکُمُ الحَیاةُ الدُّنیا کَما غَرَّت مَن کانَ قَبلَکُم مِنَ المَمِ الماضیَةِ وَالقُرونِ الخالیَةِ؛

(نهج البلاغه، خطبه‏230)

چه داستان غریبی دارد عدد 8

عید فطر مبارک!

عملی که همه حسنات را پودر و پراکنده می‌کند!!

رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: مردمانى از امّت خود را مى‌شناسم که در روز قیامت حسناتى به سفیدى کوه‌هاى تهامه عرضه مى‌کنند، اما خداوند همه آنها را پودر و پراکنده مى‌کند. بدانید که آنها برادران هم تبار شمایند و شبها نیز همچون شما عبادت مى‌کنند، امّا مردمى هستند که چون پنهانى و در خلوت با محرمات الهى رو به رو شوند، آنها را مرتکب گردند.

متن حدیث:

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : لأعْلَمنَّ أقواما مِن اُمَّتی یَأتونَ یَومَ القیامَةِ بحَسَناتٍ أمْثالِ جِبالِ تِهامَةَ بَیْضاءَ ، فیَجعَلُها اللّهُ هَباءً مَنْثورا . أمَا إنّهُم إخْوانُکُم مِن أهلِ جِلْدَتِکُم ، و یَأخُذونَ مِن اللّیلِ کما تَأخُذونَ، و لکنّهُم قَومٌ إذا خلَوا بمَحارِمِ اللّهِ انْتَهَکُوها.

(میزان الحکمه،جلد2، صفحه 476 )