تنور عشق
آقا أمیرالمؤمنین علیه السّلام فرموده اند: « أَلإِسلامُ هُوَ التَّسلیمُ »، کسی اسلام دارد و مسلمان است که در برابر دستورات و اوامر خداوند متعال و اولیاء خداوند تسلیم باشد و فرمان آنها را بپذیرد و عمل نماید؛ بی چون و چرا!
و در جای دیگر فرمودند: «غایَةُ الإِسلامِ التَّسلیمُ » نهایت و هدف اسلام، تسلیم بودن و پیروی از دستورات الهی است. پس در نتیجه کسی در مسلمان بودن، درجه و رتبه ی بالاتری دارد که فرمان پذیری بیشتری از مولا و سرپرست خود داشته باشد.
مأمون رِقّی نقل می کند که روزی در محضر حضرت صادق علیه السّلام بودم که سَهل بن حسن خراسانی وارد شد. سلام کرد. حضرت پاسخش را دادند. عرض کرد: «ای فرزند رسول اللّه چقدر شما رئوف و مهربان هستید. شما از خاندان اهل بیت و امام ما هستید، چرا از حق خود دفاع نمی کنید؟ با اینکه بیش از صد هزار شیعه ی شمشیر زن دارید.»
فرمودند: «بنشین ای خراسانی خداوند رعایت حال تو را کند.»
سپس به کنیزی بنام حَنیفه فرمودند: «تنور را روشن کن.» تنور روشن شد؛ چنان که یک پارچه آتش گردید و قسمت بالای آن سفید شد. بعد رو به مرد خراسانی نموده فرمودند: «برو بنشین داخل تنور.» خراسانی با تصور این که حضرت به خاطر جسارتی که کرده بود قصد تنبیه او را دارند، شروع به التماس کرد و گفت: «یابن رسول اللّه مرا با آتش نسوزانید. از جرم من درگذرید. خدا از شما بگذرد.»
فرمودند: «تو را بخشیدم.»
در همین موقع هارون مَکی وارد شد. کفش خود را با انگشت گرفته بود. عرض کرد: «السّلام علیک یابن رسول اللّه.» امام فرمودند: «نعلین را از دست بیانداز برو داخل تنور بنشین.» بدون پرسشی یا تأملی که چرا حضرت چنین دستوری داده اند، نعلین را انداخت و داخل تنور نشست.
امام شروع به صحبت با خراسانی کردند؛ از جریان های خراسان. چنان که گویی ایشان در خراسان بودند! بعد فرمودند: «خراسانی برو ببین در تنور چه خبر است.» به سمت تنور رفت. دید هارون چهار زانو در تنور نشسته است، در حالی که آتش کوچک ترین اثری بر او ندارد. هارون از تنور خارج شد. به ما سلام کرد. امام صادق علیه السّلام فرمودند: «از این ها در خراسان چند نفر پیدا می شود که بدون چون و چرا حرف ما را گوش دهند؟»
عرض کرد: «بخدا قسم یک نفر هم نیست.» سپس حضرت فرمودند: « نه بخدا یک نفر هم پیدا نمی شود! ما در زمانی که حداقل پنج نفر یاور این چنینی نداشته باشیم قیام نخواهیم کرد. ما خودمان موقعیت مناسب را بهتر می دانیم.»
(بحار الانوارج47ص 123)
آیا ما هم برای امام زمان خود همانند هارون مکّی هستیم تا ایشان را در قیامشان یاری کنیم؟!!
