غدیر...پیامبر(ص)....علی(ع)....

 

این­جا غدیر است.

آبگیرى در نزدیکى «جحفه»؛ که هزار دریا در حسرت او وامانده‏اند. هنوز بوى خوش محمد صلّی الله علیه و آله به مشام مى‏رسد. هنوز ردّ پاى جبرئیل دیده مى‏شود. هنوز نور على علیه السلام غوغا مى‏کند.

نمى‏دانم در غدیر چه سرّى است که جمعه با همه زیبایی­اش، فطر با همه عظمتش و اضحى با همه شکوهش پیش غدیر، سر فرو مى‏آورند. گویى غدیر با صد زبان، بندبند ولایت را واژه به واژه زمزمه مى‏کند.

غدیر مصداق «إنّما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس أهل البیت» است.

غدیر تجلّى «الذین یقیمون الصَلوة و یؤتون الزکوةَ و هم راکعون» است.

غدیر تأکید «و بعثنا منهم اِثنَى عشَرَ نقیباً» است.

غدیر خود «الیوم یَئِسَ الذین کفروا من دینِکم» است.

غدیر دعوت به «تعالوا ندعُ أبناءَنا و أبناءَکم» است.

غدیر معرفى «أولئک هم خیر البریة» است.

غدیر گواه «فإذا فرِغتَ فانصَب» است.

غدیر واقعیت «ابتغاءَ مرضاتِ اللَّهِ» است.

غدیر نشانه­ی «أتوا البیوتَ من أبوابِها»  است.

غدیر شعار «أطیعوا اللَّهَ و أطیعوا الرسولَ و أولى الأمرِ منکم»  است.

 

آرى، این­جا غدیر است و غدیر عید ملکوت است.

 

الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسّکین بولایة أمیرالمؤمنین والأئمة علیهم‏ السلام.