اشهــــــــــــد انّ ابالفضــــــــل غیرت الله

برای سلامتی رزمندگان تیپ حضرت اباالفضل العباس علیه السلام  صلوات

عکس: دختران شهید ابوهاجر بر بالین پدر شهیدشان

پیکر پاک شهید فاضل صبحی مشهور به ابوهاجر روز گذشته در کربلای معلی تشییع شد.
ابو هاجر دوشنبه هفته گذشته توسط دو گلوله اسلحه قناسه که یکی به ناحیه کمر و دیگری به قفسه سینه اش اصابت کرد به مقام رفیع شهادت نایل آمد.

وی از اولین مدافعان حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) بود که توانست با همراهی برخی از مجاهدین عراقی گردان ذوالفقار را در دفاع از مقدسات و مردم مستضعف سوریه تشکیل دهد.
روز گذشته پیکر این شهید در شهر کربلا تشییع شد.

قدیمی‌ترین تصاویر از حرم مطهر امام رضا(علیه السلام)

تنهای اول... هیچکس همراه نیست...

اصبغ ابن نباته از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل می‌کند که آن حضرت در مورد امام مهدی علیه السّلام فرمودند:

صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ .

صاحب این امر شرید (آواره) و طرید (کنار گذاشته شده) و فرید (تک) و وحید (تنها) است . (کمال الدین شیخ صدوق، ج1، ص303، باب 26) .

امام باقر علیه السّلام که فرمودند:

صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ هُوَ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِیهِ الْمُکَنَّى بِعَمِّهِ الْمُفْرَدُ مِنْ أَهْلِهِ اسْمُهُ اسْمُ نَبِیٍّ .

صاحب این امر همان کسی است که طرد شده و آواره است و خون جدش بازخواست نشده و کنیه عمویش را دارد و از خانواده اش تک افتاده و هم نام پیغمبر صلی الله علیه و آله است .

(کتاب غیبت نعمانی ، ص179، ح 24) .

بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن...

در اضطراب چه شب‌ها که صبح شان گم شد
چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شد

چه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسید
و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــرای مـــــردم شـد!

چه قــدر شنبـه و یـک شنبـه و دوشنـبه رسید
ولی همـیشه و هـر هـفـتـه جـمـعـه ‌هـا گم شد

چه هفته‌ها که رسید و چه هفته‌ها که گذشت
شمـارشی کــه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شد

و هـفـتـه‌ای که فـقـط ریـشه در گذشتن داشت
بـرای شعـله کـشیـدن بـه خـویـش هـیـزم شد

نـه شنـبـه و نـه بـه جـمـعـه، نـه هیـچ روز دگر
در انتــظار تـو قـلـبـی پـــر از تـلاطـــــم شد !؟

کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد
بـه این جـهـان کـه پـر از قـحطی تبسم شد؟

بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن
کـه هـفتـه‌ها همـه‌شـان خـالی از تـرنـم شد

تصویر شهید مدافع حرم حضرت زینب سلام الله علیها

تصویر شهید عیسی ابو نوح که برای دفاع از شهید ابوهاجر به درجه ی رفیع شهادت نائل شد .

شهادت ابوهاجر مدافع حرم حضرت زینب سلام الله علیها

به گزارش «شیعه نیوز»، اخیرا خبری در رسانه های داخلی و خارجی مبنی بر شهادت «فاضل صبحی» جانشین فرمانده تیپ ذوالفقار منتشر شد که هیچ منبع موثقی آن تایید نکرد و توضیحاتی در مورد شهادت این فرمانده ارائه نشد.فاضل صبحی در سوریه به "ابوهاجر" مشهور بود که رشادت های زیادی در راستای حفاظت از حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) انجام داده و خبر شهادتش شیعیان را متاثر کرد.

به همین دلیل در صدد آن شدیم که صحت و سقم این خبر را مشخص کنیم که در همین راستا با «ابوغدیر» یکی از فرماندهان مدافع حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) به گفتگو پرداختیم.این مسوول مدافع حرم ضمن تایید خبر شهادت ابوهاجر اظهار داشت: مدافعان حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) علاوه بر اینکه حفاظت از حرم دخت امیرالمومنین را بر عهده دارند، در مناطق شیعه نشین سوریه که هدف حمله و تجاوز تروریست ها است نیز انجام وظیفه می‏کنند.

وی ادامه داد: ابو هاجر نیز به دلیل شجاعت و رشادت هایش، به عنوان فرمانده به شهر "درعا" که از جنوب سوریه با اردن هم مرز است، اعزام شد تا حافظ جان شیعیان این شهر باشد.ابوغدیر با بیان اینکه "درگیری شدیدی در آن منطقه رخ داده بود" اظهار داشت: در میان این درگیری، متاسفانه در روز دوشنبه 25 شهریور ابو هاجر توسط دو گلوله اسلحه قناسه که یکی به ناحیه کمر و دیگری به قفسه سینه اش اصابت کرد به مقام رفیع شهادت نایل شد.هنگامی که ابو هاجر با گلوله قناسه شهید و بر زمین افتاد، «عیسی ابو نوح» همرزم ابوهاجر، به کمک او شتافت تا پیکرش را از تیر رس تروریست ها خارج کند که وی نیز با گلوله قناسه به شهادت رسید.

این مقام بلندپایه مدافع حرم در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه "در حال حاضر پیکر مطهر این دو شهید در کجا قرار دارد" گفت: پیکر مطهر ابو هاجر و ابو نوح را اکنون به حرم بی بی حضرت زینب(سلام الله علیها) منتقل کرده اند و مردم همراه با سربازان مدافع به سوگواری پرداخته اند.ابو غدیر در مورد تشییع پیکر ابو هاجر اظهار داشت: پیکر این غلام حضرت زینب(سلام الله علیها) فردا پنج شنبه و یا جمعه به ایران منتقل و سپس از آنجا به شهر نجف فرستاده می‏شود تا در خیل عظیم مردم این کشور تشییع شود.

ولادت سلطان عشق

السلام ای حضرت سلطان عشق

یا علی موسی الرضا ای جان عشق

السلام ای بهر عاشق سرنوشت

السلام ای تربتت باغ بهشت

مثل بهار، ناگهان می‏رسی همه پنجره‏ ها را به آغوش باغچه‏ ها میکشانی
با آمدنت، بهار بر شانه ابرها می‏ ایستد و همه درختان گمشده را فریاد می‏زند
امشب باران با خاک آشتی خواهد کرد و همه صداها، به کوه‏ های فراموش شده خواهند رسید

امشب رودها همه به دریا سرازیر خواهند شد. امشب می‏شود از همه ستاره‏ های دور از دست، به تعداد همه دست‏ هایی که به سوی تو دراز شده‏ اند، سیب سرخ چید. وقتی از تو می‏نویسم، کلمات می‏خواهند از خوشحالی بال در بیاورند. فرا رسیدن سالروز میلاد عالم آل محمد، شمس الشموس، سلطان سریر ارتضاء، ثامن ضامن امام علی بن موسی الرضا علیه السلام را به پیشگاه با عظمت حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه وعموم شیعیان و ارادتمندان حضرتش تبریک و تهنیت عرض می نماییم.

 

روز وحشت

امیرمومنان علی علیه السلام می فرمایند :
روزی خواهد آمد که فحشا زیاد می شود و محارم هتک می شوند و زنا آشکارا انجام می شود ، غصب اموال ایتام حلال می شود ، ربا خواری رواج می یابد ، کم فروشی باب می شود ، شراب خرما حلال می گردد ، رشوه را با نام هدیه پرداخت می کنند ، خیانت در امانت می کنند ، مردان خود به شکل زنان و زنان خویش را به هیئت مردان در می اورند ، نماز سبک شمرده می شود ، مردم برای غیر از خدا حج بجا می آورند . وقتی آن روز فرا رسد گاهی هلال روز اول ماه بزرگتر می شود به نحوی که مردم در دو شب آن را می بینند و گاهی ناپدید می شود به حدی که مردم روز اول ماه را روزه نمی گیرند و روز عید فطر را به نیت روز آخر ماه رمضان روزه دارند .

آگاه باشید ، آگاه باشید زمانی که از خدا غافل شوید مرگ های ناگهانی زیاد می شود به شکلی که مرد روز سالم و سلامت از خواب بیدار می شود ولی شب در قبر می خوابد و یا شب سالم سر بر بالش می گذارد ولی دیگر بیدار نمی شود .

وقتی آن زمان رسید باید انسان قبل نزول بلا وصیت نامه اش را نوشته باشد و واجب است نماز را از ترس فوت نماز در اخر وقتش ،در اول وقتش برپا دارند . هر کس آن زمان را درک کرد شب با وضو به بستر رود و اگر امکان داشت همیشه با وضو باشد این کار را انجام دهد زیرا او همیشه در ترس است و نمی داند که چه زمانی ملک الموت برای قبض روح ، سراغش می اید.

شما را هشدار دادم اگر هوشیار شوید و اگاه نمودم اگر آگاه شوید و پند دادم اگر پند گیرید ، در خلوتگاه ها و غیر آن تقوای الهی پیشه کنید تا مبادا بمیرید مگر اینکه مسلمان باشید.[خداوند در قران کریم میفرماید :] کسی که از دینی غیر از اسلام پیروی کند اعمالش پذیرفته نمی شود و او در روز قیامت از زیانکاران است .

بحار الأنوار: 93/303، ح19، فضائل الاشهر الثلاثة للصدوق: 91، ح70

حکمت سخت جان دادن

 یکی از سوالاتی که درباره مرگ پرسیده می‌شود مربوط به حالاتی است که انسان در زمان مرگ دارد. راستی هنگام جان دادن سختی دارد و حکمت این سختی برای انسان چیست؟

  امام کاظم(علیه السلام) در نزد مردی که در سکرات مرگ فرو رفته بود، در این باره فرمودند: " مرگ صافی‏‌ای است که مؤمنان را از  گناهانشان صاف می‏‌کند و آخرین دردی است که به عنوان کفّاره آخرین گناهی که در وجودشان می‏‌باشد به آنها می‏‌رسد و کافران را نیز  از حسناتشان صاف می‏‌سازد و آخرین خوشی یا آسایشی است که به عنوان آخرین پاداش حسنه‏‌ای که دارند، به ایشان می‏‌رسد ...۲".

  پیامبر خدا (صلی الله علیه واله) در خصوص فواید یاد کردن مرگ در زندگی، می‌فرمایند: " مرگ را فراوان یاد کنید؛ زیرا هیچ بنده‏‌ای آن را بسیار یاد نکرد، مگر این که خداوند دلش را زنده گردانید و مردن را بر او آسان ساخت۳".

  امیرالمومنین (علیه السلام) نیز فرمودند: "مرگ، دروازه آخرت است۴".

  همچنین پیامبر خدا(صلی الله علیه واله)می‌فرمایند: "کسی که چشم به راه مرگ باشد، در کارهای نیک بکوشد۵".

  منابع روایات:

۱-  نهج البلاغة: الخطبة ۲۲۱ منتخب میزان الحکمة: ۵۲۰
۲-  معانی الأخبار: ۲۸۹ / ۶ منتخب میزان الحکمة: ۵۱۸
۳-  کنزالعمّال: ۴۲۱۰۵ منتخب میزان الحکمة: ۵۱۸
۴-  غرر الحکم: ۳۱۹ منتخب میزان الحکمة: ۵۱۶
۵-  بحارالأنوار: ۷۷ / ۱۷۱ / ۷ منتخب میزان الحکمة:502

 

نمی دونم این چندمین جمعه بود...؟

 به من رحم کن بیقرارم بیا، کجا بغضمو جا بذارم بیا

 نمیدونم این چندمین جمعه بود، حساب زمانو ندارم بیا 

 

 هوای جهان سرد و طوفانیه، تو میدونی این قصه طولانیه

  غمش ریشه داره تو دیوار و در، تو محراب حیدر، محرم صفر

 

 تو پاهای زخمی، رو شن های داغ، غریبی اسیری همون اتفاق

 چقدر کینه دارن هنوز از غدیر، بیا انتقام خدا رو بگیر

 

 ببین چی گذشته تو این انتظار، بیا روی این زخم مرهم بذار

 چیه کوله بارم تو این زندگی، به جز حسرت و بغض و شرمندگی

 

 دارم ادعا می کنم با تو ام، شاید این فقط حرفه و ادعا 

 نمیدونم این چندمین جمعه بود، خدا شاهده درد دارم بیا

 

 به من رحم کن بیقرارم بیا، کجا بغضمو جا بذارم بیا

 نمیدونم این چندمین جمعه بود، حساب زمانو ندارم بیا 

 

*****

 مهربان تر از پدر!

 بودنت که یادمان می آید، ته دلمان قرص می شود. مثل کودکی که کمی دورتر از نگاه پدر بازی می  کند.

 مثل همیشه برایمان دعا کن!

 که بازی، ما را از تو غافل نکند...

 

در پناه صاحب الزمان

 

شهادت رئیس مذهب حق

 

	بهین آموز گار مکتب ارشاد را کشتند	بنال ای دل که در نای زمان، فریاد را کشتند
	که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند	اساتید جهان باید به سوگ علم بنشینند

 امشب غریب آباد دل سیه‏ پوش عزای توست. امشب بر گلوی آسمان بغضی سخت بر جای مانده، امشب ابرها  صیحه می‏زنند، زمین بر خود می‏لرزد و ضجه ‏هایی غریب بنیان مدینه را از هم می‏پاشد.

 اندیشه تشیع در پله ششم، تاریخ را به ماتم می‏خواند، ماتمِ چشمه جوشان کلام شیعه، ماتم خزانه ‏دار علم علی، فاتح قله‏ های بلند دانش خداوندی و وارث بزرگ پدر.

 امروز اشک‏های تمام عاشقان خاندان علی از ابرهای غمگین آسمان بقیع می‏بارد و هر باربه یاد آن لحظه که زهر خصم را نوشیدی، جگرهامان به خون می‏نشیند و با چشمانی نمناک فریاد می‏زنیم:

« اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّه‏ ـ یا وَجیها عِنْدَ اللّه‏، اشفع لنا عند اللّه‏ »

 فرا رسیدن ٢٥ شوال سالروز شهادت مظلومانه صادق آل محمد علیهم السلام حضرت امام جعفر بن محمد علیهما السلام را به پیشگاه امام عصر ارواحنا فداه وعموم شیعیان حضرتش تسلیت عرض مینماییم.

 

مناظره ای بین امام صادق (علیه السلام) و ابوحنیفه

روزى ابو حنیفه – یکى از پیشوایان و رهبران اهل سنّت – به همراه عدّه اى از دوستانش به مجلس امام جعفر صادق علیه السلام وارد شد و اظهار داشت :
یابن رسول اللّه ! فرزندت ، موسى کاظم علیه السلام را دیدم که مشغول نماز بود و مردم از جلوى او رفت و آمد مى کردند؛ و او آن ها را نهى نمى کرد، با این که این رفت وآمدها مانع معنویّت مى باشد؟!
امام صادق علیه السلام فرزند خود موسى کاظم علیه السلام را احضار نمود و فرمود: ابو حنیفه چنین مى گوید که در حال نماز بودى و مردم از جلوى تو رفت و آمد مى کرده اند و مانع آن ها نمى شدى ؟
پاسخ داد: بلى ، صحیح است ، چون آن کسى که در مقابلش ایستاده بودم و نماز مى خواندم ، او را از هر کسى نزدیک تر به خود مى دانستم ، بنابر این افراد را مانع و مزاحم عبادت و ستایش خود در مقابل پروردگار متعال نمى دانستم .
سپس امام جعفر صادق علیه السلام فرزند خود را در آغوش گرفت و فرمود: پدر و مادرم فداى تو باد، که نگه دارنده علوم و اسرار الهى و امامت هستى .
بعد از آن خطاب به ابو حنیفه کرد و فرمود: حکم قتل ، شدیدتر و مهمّتر است ، یا حکم زنا؟
ابو حنیفه گفت : قتل شدیدتر است .
امام علیه السلام فرمود: اگر چنین است ، پس چرا خداوند شهادت بر اثبات قتل را دو نفر لازم دانسته ؛ ولى شهادت بر اثبات زنا را چهار نفر قرار داده است ؟! آیا این حکم با قیاس سازش دارد؟!
سپس حضرت فرمود: بنابر این باید توجّه داشت که نمى توان احکام دین را با قیاس استنباط کرد.
و سپس افزود: اى ابوحنیفه ! ترک نماز مهمّتر است ، یا ترک روزه ؟
ابو حنیفه گفت : ترک نماز مهمّتر است .
حضرت فرمود: اگر چنین است ، پس چرا زنان نمازهاى دوران حیض و نفاس را نباید قضا کنند؛ ولى روزه ها را باید قضا نمایند، پس احکام دین قابل قیاس نیست .
پس از آن ابوحنیفه تقاضا کرد: یاابن رسول اللّه ! فدایت گردم ، حدیثى براى ما بیان فرما، که مورد استفاده قرار دهیم ؟
امام صادق علیه السلام فرمود: پدرم از پدرانش ، و ایشان از حضرت امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام روایت کرده اند، که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: خداوند متعال میثاق و طینت اهل بیت رسول اللّه صلوات اللّه علیهم را از اعلى علّیین آفریده است .
و طینت و سرشت شیعیان و دوستان ما را از خمیر مایه و طینت ما خلق نمود و چنانچه تمام خلایق جمع شوند، که تغییرى در آن به وجود آورند هرگز نخواهند توانست .

اختصاص شیخ مفید: ص ۱۸۹

ما برای امام زمان علیه السلام چگونه هستیم!؟

امیرالمومنین علیه السلام در غم شهادت مالک اشتر فرمودند:

 

لقد کان لی، کما کنت لرسول الله صلى الله علیه و آله و سلم

 

همانا مالک برای من آنگونه بود که من برای رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم.

 

رجال‏العلامةالحلی، ص‏169

 

*****

مولای من صاحب الزمان!

همه آرزویم این است که ای پدر نام مرا به زبان بیاوری و مرا دعا کنی تا خدمتگزارت باشم... جز دعای شما امیدی نداریم...

 

در پناه صاحب الزمان

آیا می دانید چرا حی علی خیرالعمل را از اذان حذف کردند ؟

 

 از حضرت اباالحسن امام موسی بن جعفر علیه السلام پرسیدند:
  چرا حی علی خیرالعمل را از اذان حذف نمودند ؟
  امام فرمودند : علت ظاهری را می خواهی بدانی یا علت واقعی ؟
  راوی عرض کرد : هر دو را.
  حضرت فرمودند : اما علت ظاهری این است که ، مردم رو به نماز نکنند و ترک جهاد کنند . اما علت واقعی آن که  مراد از خیرالعمل ولایت و اعتقاد به امامت ائمه معصومین علیهما السلام است . عمر این معنی را می دانست ، این  کلمه را انداخت تا ترغیب و تحریض بر ولایت ایشان نشود.

علل الشرائع : ج2 ص 368

به نام ائمه علیهم السلام به کام دشمن

 سلام دوستان
  یک موضوع جدّی که اگه دقت نکنیم، مایه‌ی سرافکندگی ما در قیامت خواهد بود،

بدون تعارف به نظرتون چرا دیگه هیچ کس حاضر نیست که اسم بچه‌اش رو «غضنفر» بزاره؟!! (غضنفر: شیر، مرد با صلابت،  شجاع؛ از القاب امیرالمؤمنین علیه السلام.)
  بله، چون به مرور زمان اینقدر توی جوک‌هامون لقب غضنفر رو مسخره کردیم که می‌ترسیم وقتی بچه‌مون بزرگ بشه همه بهش بخندن
  چرا بعضی‌ها به نام‌های مبارک امامان نهم و دهم علیهما السلام، می‌خندن؟!!
  چون هرجا معتادی بود اسمش رو می‌ذاشتیم «نقی» (= پاکیزه و تمیز) یا «تقی» (آتقی )(= با تقوا و پرهیزگار) و  اصلا هم حواسمون نبود که چه می‌کنیم!
  اگر تونستید به من بگید که چرا به اجناسی که از مد افتاده می‌گیم «جواد» (به آدم پرت میگیم جواتی)؟!!! مگه   بین «جواد = بخشنده و با سخاوت» و از مد افتادن یک جنس رابطه‌ای هست؟
  شاید دقت نکرده باشید؛ مدتی داشتند در جوک‌های ترکی، کنیه «ابوالفضل» را وارد میکردند...
  شما را به خدا!! خواهش می‌کنم دیگه این کارها رو نکنید که بقیه هم جرأت نکنند که مقدّسات را مسخره کنند و  هرکس هم این کار رو کرد لااقل یه تذکر زبانی مؤدبانه بدید (جوک، علیه قومیتها اشکال شرعی داره چه برسه که  اسامی والقاب ائمه هم درش گنجونده بشه)
  حالا هم اگه قبول دارید که این کارها اشتباه بوده و اگه خجالت نمی‌کشید از اینکه بقیه بهتون بگن اُمّل، این  مطلب رو به دوستاتون انتقال بدید!
و
1-  اگه ایمیل یا پیامکی حاوی این اسامی مقدس بود، فروارد نکنیم و یا اسامی رو حتما تغییر بدیم و به فرستنده هم به بهترین زبان، تذکر بدیم.
2- اگر در جمعی بودیم که کسی با این کلمات جوکی تعریف کرد یا به نحو بدی از این اسامی استفاده کرد، واکنش ما با دیگران متفاوت باشه، طوری باشه که گوینده متوجه بشه ما از این کار خوشمان نیامد و این کار درست نیست.
ممنون که وقت گذاشتید و اندیشه کردید؛ با رعایت این نکته ساده، شاید چند سال دیگه خبری از این استهزاء (القاب ائمه) نباشه. ان شاء الله.
  وحرف آخـر:
  فرق اروپایی‌هایی که کاریکاتور رسول خدا وائمه رو میکشن، با مایی که القاب آنها را در جوک‌هایمان استفاده میکنیم چیه؟

نامه ای از یک قاصدک

این نامه را برای تو می نویسم پدرم؛ مهدی جان.
می دانی؛ گوش زمان پر است از صدای غیر تو، از دنیا، از آوای ناخوش غنا، از نجواهای شیطانی.
اما تو آخرتی، تو مهری، مهتابی، نوری. اما گوش زمان هنوز نوای دل انگیز تو را نشنیده است.
ساعت شماطه دار نیز خوابیده. برای چه کسی ناز و عشوه کند؟! برای مخلوقاتی که به خون هم تشنه اند؟! برای منتظرانی که آوای انتظار را به زبان سر داده اند نه به قلب؟!  که اگر خالصانه بود، سال ها بود که از دستان تو عشق را می نوشیدیم.

حتی گل های گلدان های لب طاقچه ی اتاق من هم، با خودشان نیز قهر کرده اند. هر روز صبح که از خواب بیدار می شوم، می بینم یکی پس از دیگری خودکشی می کنند. گویی آب را در گلدان قی می کنند.
می بینی؟! زندگی به کام همه تلخ شده است. حتی به کام گلهای بیچاره ی من.

این روزها، دیگر چهار فصل نداریم. تمام سال، زمستان است. زمهریر بسته ایم از سردی عاطفه ها، از بی تفاوتی ها، از نامردمی ها، از نیامدنت، نبودنت به عیان.

 تو امّا تنها کسی هستی که پس از هزار و اندی سال، هنوز دلسرد نشده ای و به بودنت، به خوبی هایت، به مِهر ورزی و مهربانیت، به سر زدن به شیعیانت ادامه داده ای.

غمکده شده گوشه گوشه ی این زمین بی گوشه. ثانیه ها گام های خود را سریع تر از قبل بر می دارند تا به پای تو برسند اما تو سال هاست که رفته ای. راه را گم کرده اند این ثانیه های بی تاب. جز خودت از کسی کار بر نمی آید. باید زمانی درنگ کنی سر این هزار راهی دنیا تا ثانیه ها به تو برسند.

بس است این همه استیصال. سر گیجه گرفتیم از بس دور گناهانمان چرخیدیم. اینک به یک صندلی امن محتاجیم تا آرامشمان باز گردد.
کنار پنجره، بی امان منتظر پاسخ گرمت هستم.
والسّلام. 

تنور عشق

آقا أمیرالمؤمنین علیه السّلام فرموده اند: « أَلإِسلامُ هُوَ التَّسلیمُ »، کسی اسلام دارد و مسلمان است که در برابر دستورات و اوامر خداوند متعال و اولیاء خداوند تسلیم باشد و فرمان آنها را بپذیرد و عمل نماید؛ بی چون و چرا!
و در جای دیگر فرمودند: «غایَةُ الإِسلامِ التَّسلیمُ » نهایت و هدف اسلام، تسلیم بودن و پیروی از دستورات الهی است. پس در نتیجه کسی در مسلمان بودن، درجه و رتبه ی بالاتری دارد که فرمان پذیری بیشتری از مولا و سرپرست خود داشته باشد.

مأمون رِقّی نقل می کند که روزی در محضر حضرت صادق علیه السّلام بودم که سَهل بن حسن خراسانی وارد شد. سلام کرد. حضرت پاسخش را دادند. عرض کرد: «ای فرزند رسول اللّه چقدر شما رئوف و مهربان هستید. شما از خاندان اهل بیت و امام ما هستید، چرا از حق خود دفاع نمی‏ کنید؟ با اینکه بیش از صد هزار شیعه ی شمشیر زن دارید.»

فرمودند: «بنشین ای خراسانی خداوند رعایت حال تو را کند.»
سپس به کنیزی بنام حَنیفه فرمودند: «تنور را روشن کن.» تنور روشن شد؛ چنان که یک پارچه آتش گردید و قسمت بالای آن سفید شد. بعد رو به مرد خراسانی نموده فرمودند: «برو بنشین داخل تنور.» خراسانی با تصور این که حضرت به خاطر جسارتی که کرده بود قصد تنبیه او را دارند، شروع به التماس کرد و گفت: «یابن رسول اللّه مرا با آتش نسوزانید. از جرم من درگذرید. خدا از شما بگذرد.»
فرمودند: «تو را بخشیدم.»

در همین موقع هارون‏ مَکی‏ وارد شد. کفش خود را با انگشت گرفته بود. عرض کرد: «السّلام علیک یابن رسول اللّه.» امام فرمودند: «نعلین را از دست بیانداز برو داخل تنور بنشین.» بدون پرسشی یا تأملی که چرا حضرت چنین دستوری داده اند، نعلین را انداخت و داخل تنور نشست.
امام شروع به صحبت با خراسانی کردند؛ از جریان های خراسان. چنان که گویی ایشان در خراسان بودند! بعد فرمودند: «خراسانی برو ببین در تنور چه خبر است.» به سمت تنور رفت. دید هارون چهار زانو در تنور نشسته است، در حالی که آتش کوچک ترین اثری بر او ندارد. هارون از تنور خارج شد. به ما سلام کرد. امام صادق علیه السّلام فرمودند: «از این ها در خراسان چند نفر پیدا می شود که بدون چون و چرا حرف ما را گوش دهند؟»
عرض کرد: «بخدا قسم یک نفر هم نیست.» سپس حضرت فرمودند: « نه بخدا یک نفر هم پیدا نمی شود! ما در زمانی که حداقل پنج نفر یاور این چنینی نداشته باشیم قیام نخواهیم کرد. ما خودمان موقعیت مناسب را بهتر می دانیم.»

(بحار الانوارج47ص 123)

آیا ما هم برای امام زمان خود همانند هارون مکّی هستیم تا ایشان را در قیامشان یاری کنیم؟!!