حرم عشق

ماء معین

ابو بصیر  از امام باقر علیه السلام روایت کرده که در تفسیر این کلام خدای تعالی:

قُل اَرَاَیتُم اِن اَصبَحَ ماوُکُم غَوراً فَمَن یَإتِیکُمٍ بِماء مَّعِینٍ (ملک: 30)

بگو به من خبر دهید اگر آب (آشامیدنی) شما به زمین فرو رود چه کسی آب روان برایتان خواهد آورد؟

آن حضرت فرمودند: این آیه درباره امام قائم علیه السلام نازل شده است و می فرماید:

اگر امامتان از شما غائب  شود و ندانید که او کجاست چه کسی امام ظاهری برای شما خواهد آورد؟ تا اخبار آسمان و زمین و حلال و حرام خدای تعالی را برای شما بیاورد.
سپس فرودند: بخدا سوگند تاویل این آیه هنوز نیامده است و ناگزیر باید بیاید.

*****

یا صاحب الزمان! ما تشنگانیم در کنار دریای محبت شما. ای ماء معین... دستمان بگیر.

شهادت علمدار مدافعان حرم حضرت زینب(س)

مردم مؤمن و طرفداران مقاومت اسلامی لبنان پیکر «شهید علی شبیب محمود» با کنیه "ابوتراب" را که طی یک عملیات جهادی در منطقه حجیره سیده زینب(س) و در نبرد با تروریست‌های تکفیری به شهادت رسید، تشییع کردند.

مراسم تشییع پیکر این شهید مجاهد با حضور خیل عظیم مردم منطقه، سران کشوری و لشکری، مقامات حزب الله، طرفداران مقاومت اسلامی و محبان اهل بیت(ع) در سوریه و سپس لبنان برگزار شد.

شهید علی شبیب محمود یکی از برجسته‌ترین رهبران مدافع حرم حضرت زینب(س) در منطقه زینبیه بود که هنگام حمله خمپاره ای ترویست‌های سوریه به حرم حضرت زینب(س) با شجاعت و شهامت پرچم یا زینب(س) را بر فراز گنبد عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری(س) به اهتزار درآورد.

اهتزار پرچم "یا زینب"بر فراز گنبد حرم عقیله بنی هاشم توسط علی شبیب محمود در اوج حملات تکفیری

روحش شاد و یادش گرامی باد

پاداش یادکنندگان امام حسین علیه السلام هنگام نوشیدن آب

داودبن‌کثیر رقی گوید: نزد امام جعفر صادق علیه السلام بودم که ایشان آب خواستند، وقتی نوشیدند، دیدم که می خواهد گریه کند و اشک در چشمانشان حلقه زد.
سپس فرمودند: ای داود، خدا، قاتل حسین را لعنت کند. یاد مظلومیت حسین [علیه السلام] زندگی را چه قدر ناگوار می‌سازد! من هیچ گاه آب سردی نمی‌نوشم مگر اینکه به یاد حسین [علیه السلام] می‌افتم.

هر بنده خدایی که آب نوشد و حسین [علیه السلام] را یاد کند و قاتل او را لعن نماید، خدا برایش صد هزار نیکی نویسد و صد هزار بدی از او پاک کند، و او را صد هزار درجه بالا می برد. و چنان است که گویی صد هزار برده را آزاد کرده باشد.
و خدا او را در روز رستاخیز با روی سفید و درخشان محشور سازد.

متن حدیث:

عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ الرَّقِّی قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ إِذَا اسْتَسْقَى الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَیتُهُ وَ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَینَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ یا دَاوُدُ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَینِ فَمَا أَنْغَصَ ذِکْرَ الْحُسَینِ لِلْعَیشِ إِنِّی مَا شَرِبْتُ مَاءً بَارِداً إِلَّا وَ ذَکَرْتُ الْحُسَینَ وَ مَا مِنْ‏ عَبْدٍ شَرِبَ‏ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَینَ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کَانَ کَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ أَبْلَجَ الْوَجْهِ.

منبع : امالی صدوق، صفحه ۱۴۲